4 Pronunciation

4 Wymowa

Spółgłoski norweskie

Alfabet norweski zawiera dwadzieścia spółgłosek:

B, C, D, F, G, H, J, K, L, M, N, P, Q, R, S, T, V, W, X, Z

Litery < c, q, w, x, z > są rzadkie i występują głównie w wyrazach zapożyczonych (camping, quiz, watt, xylofon, pizza).

Norweska
litera
Polska głoska 
b  Jak polskie < b > w «bal» 
c  Jak /s/ przed < i, e, y > w «wysoki»
Jak /k/ przed < a, o, u > w «kolega»
d  Jak polskie < d > w «dom» 
f  Jak polskie < f > w «fosa» 
g 
Jak polskie < g > w «gol»
h  Zbliżone do polskiego < h > w «chata» 
j  Jak polskie < j > w «jak» 
k  Jak polskie < k > w «kawa», lecz z przydechem (aspiracją) 
l  Jak polskie < l > w «lampa» 
m  Jak polskie < m > w «mapa» 
n  Jak polskie < n > w  «nos» 
p  Jak polskie < p > w «pan», lecz z przydechem (aspiracją) 
q  Wymawiane w norweskim jak /kw/ w «kwiat» 
r  Zbliżone do polskiego < r> w «rok» 
s  Jak polskie < s > w «stary» 
t 
Jak polskie < t > w «tak», lecz z przydechem (aspiracją)
v  Jak polskie < w > w «woda» 
w  Jak polskie < w > w «woda» 
x  Wymawiane w norweskim jak < ks > w «kleks» 
z 
Jak polskie < s > w «stary»

Spółgłoski nieme

W języku norweskim niektóre spółgłoski mogą być nieme, co oznacza, że się je pisze, ale nie wymawia.

1) < d > jest nieme, gdy stoi po spółgłosce < l, n, r > oraz w wygłosie po długiej samogłosce:

< kald >  /'kɑl/  zimny 
< Trondheim >  /'tronheim/  Trondheim 
< bord >  /'buːr/  stół 
< med >  /'meː/  z 

2) < g > jest nieme w połączeniu < gj > i w przymiotnikach kończących się na < ig >:

< gjøre >  /'jøːre/  robić 
< hyggelig >  /'hygeli/  miły 

3) < h > jest nieme w połączeniach < hj, hv >:

< hjelpe >  /'jelpe/  pomagać, pomóc 
< hvor >  /'vur/  gdzie 

4) < t > jest nieme w formie określonej rzeczowników rodzaju nijakiego liczby pojedynczej:

< flyet >  /'flyːe/  samolot 

5) < t > jest również nieme w ważnym wyrazie < det >:

< det >  /'deː/  to